Demon's Souls'un yeniden yapımı hakkında övülecek çok şey var. PlayStation 5 için dikkate değer bir teknik gösteri; heyecan verici, sinir bozucu ve düpedüz kalp kırıcı arasında gidip gelen sürükleyici bir oyun deneyimi; ve Souls benzeri alt türü doğuran ufuk açıcı başlığın sadık bir yeniden yaratımı. Ancak geliştirici Bluepoint'in en büyük başarısı, yakından tanıdığım bir şeyi alması ve bana bilinmeyene giriyormuş gibi hissettirmesiydi.
Temel olarak, PS5 için Demon's Souls her zaman olduğu gibi. Bazı küçük değişiklikler dışında, oyunun tasarımı Yazılımdan orijinaliyle aynıdır. Çekirdek mekanik değişmez, düşmanlar aynı pozisyonlara yerleştirilir ve aynı şekilde davranır, aldatıcı hileler ve tuzaklar hala orada, tanıdık olmayanları yakalamaya hazır.
Yine de, Boletaria krallığında iyice yıpranmış bir yolu geri çekerken, kendime sahip olmam gereken güvene sahip olamıyorum. Kalkanım kaldırılmış olarak temel düşmanlara ihtiyatla yaklaşıyorum, onların her hareketini ve üstesinden nasıl geleceğimi biliyorum ama onlardan hala korkuyorum. Titreyen meşalelerle uğursuz bir şekilde aydınlatılan dar taş tünellerin sonunda felçli duruyorum, karanlıkta tam olarak neyin beklediğini bilerek, ama yine de kendimi ilerletmeye ihtiyacım var. Ve canavar iblisler, onları defalarca yendiğim arenalara adım atarken, zafer kazanma şansımdan bir kez daha şüphe etmeye başlıyorum.
Evet, Demon's Souls şüphesiz etkileyici bir teknik başarıdır. Ancak onu özel kılan , Bluepoint'in oyunu olduğu gibi değil, olması gerektiği gibi tam potansiyelini gerçekleştirerek yeniden yapmak için From Software'in orijinaline kendi yaratıcı vizyonunu nasıl uyguladığıdır. Sonuç, From Software'in çalışmalarına saygı duruşunda bulunan, ancak aynı zamanda kendi başına da parlak duran bir başlıktır.
Boletaria'ya yeni bir soluk getiren Bluepoint, bakış açınıza bağlı olarak daha iyi ya da daha kötü olmak üzere From Software'in çalışmalarıyla bir miktar sanatsal lisans aldı. Oyunun gövdesi çok farklı görünse de, ruhu bozulmadan kalıyor - tanıdık yerlerde durduğum ve ezici miktarda yeni ayrıntıyı emdiğim kadar hissedebiliyordum. Sonuç olarak, oyunu yeni bir çift gözle yeniden yaşıyor gibiydim ve bunu yaparken ilk seferimde hissettiğim duygular bir kez daha karıştırıldı.
Oyunun merkez alanı The Nexus'a adım atmak eve geliyormuş gibi hissettirdi, ama bir zamanlar asi savaşçıların ruhları için terk edilmiş bir hapishane olarak algıladığım yer, şimdi hoş bir mola yeri gibi geldi. Mumlar, öteki dünyaya ait soğuk mimariyi sıcak bir parıltıyla yıkadı, heykeller parlak, umut verici beyaz ışıkla örtüldü ve gizli tapınağın melankolik havasını eve götürmek için oynanan orkestra temasının daha dolgun, daha zengin bir versiyonu.
Merkez havuzdaki dalgalanan sudan, sizi iblislerin ruhlarını aramak için uzak diyarlara götürmek için kullanılan kemer taşlarının üzerindeki karmaşık taş oymalara ve metal detaylara kadar çevrenin her yönü ayrıntılı olarak zengindir. Nexus'u işgal eden insanlar bile daha fazla ayrıntıya sahiptir ve bu da onlara daha fazla derinlik verir. The Nexus'un köşesinde oturan ve fazla eşyalarınıza ve ekipmanınıza bakmayı teklif eden kimsesiz bir figür olan Stok Yığını Thomas, hikayesini daha önce mümkün olmayan bir şekilde anlatıyor. Karısı ve çocuğu öldürüldü ve savaştaki beceriksizliği onları kurtaramayacağı anlamına geliyordu. Bu, Demon's Souls'u oynadığım saatlerde ilk defa, Thomas'ın yüzündeki ifadeleri okuyabildim ve trajik kaybını anlatırken acı görülebilir. Gözleri sanki kızarık ve kabarık görünüyor
Sözleri kısa olsa da, bu karakterlerin sesleri tanıdık geliyor - bazıları aynı oyuncularla yeniden kaydedildi, bazıları ise yeni. Blacksmith Ed'in hizmetlerini kullanmadığınız için sizi cezalandırma yolu, Siyah Giyen Kız'ın sizi güçlendirmek için yeteneklerini kullandığında sık sık tekrarlanan duası, Patches'in aldatıcı doğasını gizlemeye çalışırken samimiyetsizliği - kulağa doğru geliyor ve yeni veya ince ayar yapılmış yazı ve ses performanslarının göründüğü yerlerde, yine de amaçlanan etkiyi uyandırırlar.
Bu, oyundaki her alan için geçerlidir. Beş kemer taşından her biri sizi görsel olarak dudak uçuklatan ve atmosferik açıdan farklı olan yerlere götürür. Boletarya Sarayı, zar zor ayakta duran ya da tamamen tahrip olmuş siperleriyle harabe halindedir. Akılsız dreglingler etrafta dolaşırlar, bıkkın bir yorgunluk iç çekişiyle biten çılgınca kılıç sallamalarıyla size görünürde saldırırlar. Bu, çeşitli şekillerde, tüm PS5 imzalı özellikler için bir vitrin görevi gören bir oyundur ve Demon's Souls'u duymak, onu görmek ve oynamak kadar tatmin edicidir. Kulaklıklardan gelen 3 boyutlu ses sayesinde, bir Mavi Göz Şövalyesinin ağır ve tehditkar soluğu, daha ben onu göremeden yakınlarda olduğunu söyledi. Vızıldayan sinekler ve gagalayan kargaların düzensiz gagaları, çürüyen bir at leşinin görüntüsünü daha da çirkin hale getirdi. Ve okçular ok atarken,
Aksine Karanlık Ruhlar , kanla taşınan ve Sekiro --From Software'in takip oyunlar - Şeytan'ın Ruhlar ilerlemesi için gevşek bir yapıya sahiptir. Teşvik eder ve bazen aşılmaz düşmanlar, ölümcül patronlar ve kilitli kapılar aracılığıyla, sizi tekrar ilerlemek için donatılana kadar diğer kemer taşlarındaki yerlere seyahat etmeye zorlar. Bu, herhangi bir yerde rahat etmenin zor olabileceği anlamına gelir - sizi her zaman tehlikeli bilinmeyenlere götürür ve Bluepoint'in teknik ve sanatsal açıdan çarpıcı grafikleri, her yeni alanın görülmesi için mutlak bir zevk ve aynı zamanda kaygı dolu bir kabus olduğu anlamına gelir. gaziler için bile.
En önemlisi, her konumda, yeni efektler, güzel aydınlatma ve muhteşem modelleme Yazılımın amacından asla vazgeçmez ve aslında bunun daha gerçekçi bir temsilini oluşturur. Teknolojideki ve oyun tasarımındaki gelişmeler, 2009'da PS3'te Yazılımdan yapamadığını yapmak için Bluepoint araçları sağladı. Stonefang'daki tünel labirenti daha da klostrofobik hissediyor ve siz daha derine girdikçe, lavdan çıkan dalgalı buhar bunaltıcı hale getiriyor. sıcak ortam baskıcı hissediyor. Kirlenme Vadisi'nin ıslak ahşap iskelesi boyunca yürümek tehlikeli görünüyor ve meşaleler parlak mavi yanıyor, sanki görünmeyen zehirli bir gazla çalkalanmış gibi şiddetli bir şekilde hareket ediyor - orada dururken kendinizi iğrenç hissediyorsunuz.
Patronlar, orijinaline sadık kalarak ya da ruhunu daha yakından somutlaştırmak için değiştirilerek aynı özenle muamele görürler. Vanguard, 90'lardan kalma şu plastik Canavarlar Ceplerindeki oyuncaklardan birine ve daha çok iğrenç şeytani bir cellat gibi görünüyor. Kule Şövalyesi, hem kahramanca hem de ürkütücü bir mevcudiyete çarparak üzerinizde beliriyor ve yönünüze bir ruh mızrağı fırlattığında, gürleyen ses ve DualSense'in tutuklayıcı titreşimi eşliğinde ekran sarsıntısı, dışarı çıkma konusunda iki kez düşünmenizi sağlayacaktır. açık. Flamelurker dövüşü, animasyon çalışmasının ne kadar iyi olduğu için, sürekli üzerime gelen şeytani alevli bir boğayla lav çukuruna hapsolmuş bir matador olduğumu hissettirdi. Yoğun görsel geri bildirimle birleşen düzensiz hareketinin gürleyen sesi, onu çaresizliğe çevirdi.
Teknik olarak, Demon's Souls şaşırtıcı. Performans Modunda, 1440p'de oluşturulan ve tutarlı, pürüzsüz bir kare hızında 4K'ya yükseltilmiş muhteşem görselleri görüntüler. Sinematik Mod yerel 4K'da çalışıyor, ancak kare hızının çok daha az tutarlı olduğunu bulduğum için bu performans maliyetine geliyor gibi görünüyor. Performans Moduna sadık kaldım ve bunu, oyunu daha sinematik bir şekilde çerçevelediğini bulduğum yeni ofset kamera görüntüsü ile yaptım. Kullanıcı arayüzünün dinamik olarak açılıp kapanmasını sağlama yeteneği gibi özellikler, daldırmayı geliştirmek için çok şey yapar. Orijinal PS3 sürümünün daha sessiz, daha yeşil paleti dahil olmak üzere birden fazla grafik filtresi de var (Bluepoint'in zenginliği ve canlılığı ile sürümünün ilk seferde oynadığınız yol olması gerektiğini düşünüyorum). Net değilse Demon '
Bluepoint, sunumunun dışında mükemmel bir dokunuş kullandı. Daha önce de belirtildiği gibi, PS5'teki Demon's Souls, mekanik olarak aynı şeyi oynuyor. Bununla birlikte, Bluepoint açıkça geri bildirimi iyileştirmek için büyük çaba harcadı, böylece her şey daha etkili oldu. Görsel ve sesli olarak iletilen oyunda bir ağırlık ve ağırlık var. Hareketten saldırılara, kaçırmaya ve hatta eşyaları tüketmeye kadar her şeyin fiziksel bir özelliği vardır. Kılıcınız havayı kestikçe gerçek bir atalet ve momentum duygusu ve zırh çeliği veya bir düşmanın etiyle karşılaştığında gözle görülür bir direnç var. Ağır silahlar inanılmaz derecede tatmin edici bir şekilde düşüyor ve bir düşmanın saldırısı ondan sıçradığında kalkanınız için minnettar olacaksınız. Büyü tabanlı bir yapı seçerseniz,
Düşmanlar, yaptıkları saldırı türleri, onları ne zaman kullandıkları veya ne kadar sağlığa sahip oldukları konusunda değişmemiş olsalar da, görsel geri bildirim daha büyük bir tehlike duygusu uyandırır. Bir şeylere çarpmak istemezsiniz çünkü canınız acıtıyor gibi görünüyor ve kulağa geliyor, üstelik sağlık çubuğunuzdan çok büyük parçalar çıkarıyor. Fiziksellik artık Ruhların savaşının kasıtlı, metodik doğasını destekliyor ve pekiştiriyor. Ve bu bana güvenimi biraz azalttı; Aslında biraz paslı olmakla birlikte, hissetme biçimindeki farklılık beni bir kez daha Demon's Souls'a saygı duymaya zorladı, çünkü her zaman olduğu kadar acımasız ve çoğu durumda Souls oyunlarından daha acımasız. onu takip etti.
Ancak Bluepoint, From Software'in çerçevesine bu kadar sıkı sıkıya bağlı kalarak Demon's Souls oyun deneyiminin bazı özel yönlerini de ileriye taşıdı. World Tendency, oyuncuya biraz daha iyi ve daha kolay görünür şekilde açıklansa da, bu onun temelindeki sorunları daha iyi hale getirmez. Hala, en eğitimli oyuncular dışında herkes için, bir konsept olarak oldukça kalın. World Tendency, gerçekleştirdiğiniz veya başınıza gelen belirli eylemlere bağlı olarak, çeşitli konumların durumunu beyaz veya siyaha doğru çevirebilir, ancak bunlar hiçbir zaman açıklanmamıştır. Çoğu oyuncu, Soul formundayken sağlıklarının sınırlandığını fark edecek ve insan formunda ölmenin dünyayı düşmanların daha sert vurduğu siyah eğilimine doğru eğildiğini bilmeden, kısıtlı havuza erişmek için insan formunu geri yüklemek için bir eşya kullanacaktır.
Demon's Souls için PS5, PS3'te sahip olduğu ve From Software oyunlarının sahip olduğu aynı hassas çok oyunculu sisteme de sahiptir. Neşeli işbirliğini sağlamak için yerine getirilmesi gereken belirli koşullar ve kullanılan öğeler vardır, ancak bunun etrafındaki bilgiler, yeni gelenlerin anlayabileceği açık ve görünür bir şekilde ortaya çıkmamıştır. Daha sonra sinir bozucu bir deneme yanılma süreciyle bunu çözmek, bilen birinden rehberlik almak ya da oyunun 2009 sürümü hakkında yazılan forumlar ve konular denizinde bilgi aramak için oyuncuya düşer.
Ama Bluepoint'i el değmeden, siğillerden ve diğerlerinden ayırmakla suçlayamam. Stüdyo, inanılmaz derecede tutkulu ve vokal bir hayran kitlesine sahip olan tüm zamanların en sevilen oyunlarından birini yeniden yapmak gibi vazgeçilmez bir konumda. Ve bir kişi için makul bir değişiklik gibi görünen şey, oyunu benzersiz, farklı ve bir başkası için unutulmaz kılan şeyin altını oyabilir. Oyunun modern görünümü ve hissi ile tasarımının daha modası geçmiş bazı yönleri arasındaki uyumsuzluk fark edilirken, deneyimi önemli ölçüde etkilemiyor. Bluepoint'in daha açık bir şekilde kusurlu unsurları ele aldığını görmek istesem de, onu güvenli bir şekilde oynamak ve From Software ve Demon's Souls'un eserini ve mirasını onurlandırmak doğru hareketti.
Tuhaflıklar bir yana, Bluepoint'in yeniden yapımı tam bir başarı. Teknik bir güç ve PS5 ve Sony'nin yeni nesil konsolunun gücü için gerçek bir gösteri parçası. Ama daha da önemlisi, kendi sesine sahip olduğunu dünyaya açıkça gösteren bir stüdyodan gelen yaratıcı bir harikadır. Bluepoint, Software'in orijinal oyunundan aldı ve onu daha zengin ve daha eksiksiz bir şekilde ifade etti ve bunu yaparken bana imkansız olduğunu düşündüğüm bir şey verdi: Souls oyunlarına aşık olma deneyimini ilk kez yeniden yaşama fırsatı.
Konuyu beğendiyseniz lütfen, beğenip destek olun.
Temel olarak, PS5 için Demon's Souls her zaman olduğu gibi. Bazı küçük değişiklikler dışında, oyunun tasarımı Yazılımdan orijinaliyle aynıdır. Çekirdek mekanik değişmez, düşmanlar aynı pozisyonlara yerleştirilir ve aynı şekilde davranır, aldatıcı hileler ve tuzaklar hala orada, tanıdık olmayanları yakalamaya hazır.
Yine de, Boletaria krallığında iyice yıpranmış bir yolu geri çekerken, kendime sahip olmam gereken güvene sahip olamıyorum. Kalkanım kaldırılmış olarak temel düşmanlara ihtiyatla yaklaşıyorum, onların her hareketini ve üstesinden nasıl geleceğimi biliyorum ama onlardan hala korkuyorum. Titreyen meşalelerle uğursuz bir şekilde aydınlatılan dar taş tünellerin sonunda felçli duruyorum, karanlıkta tam olarak neyin beklediğini bilerek, ama yine de kendimi ilerletmeye ihtiyacım var. Ve canavar iblisler, onları defalarca yendiğim arenalara adım atarken, zafer kazanma şansımdan bir kez daha şüphe etmeye başlıyorum.
Evet, Demon's Souls şüphesiz etkileyici bir teknik başarıdır. Ancak onu özel kılan , Bluepoint'in oyunu olduğu gibi değil, olması gerektiği gibi tam potansiyelini gerçekleştirerek yeniden yapmak için From Software'in orijinaline kendi yaratıcı vizyonunu nasıl uyguladığıdır. Sonuç, From Software'in çalışmalarına saygı duruşunda bulunan, ancak aynı zamanda kendi başına da parlak duran bir başlıktır.
Boletaria'ya yeni bir soluk getiren Bluepoint, bakış açınıza bağlı olarak daha iyi ya da daha kötü olmak üzere From Software'in çalışmalarıyla bir miktar sanatsal lisans aldı. Oyunun gövdesi çok farklı görünse de, ruhu bozulmadan kalıyor - tanıdık yerlerde durduğum ve ezici miktarda yeni ayrıntıyı emdiğim kadar hissedebiliyordum. Sonuç olarak, oyunu yeni bir çift gözle yeniden yaşıyor gibiydim ve bunu yaparken ilk seferimde hissettiğim duygular bir kez daha karıştırıldı.
Oyunun merkez alanı The Nexus'a adım atmak eve geliyormuş gibi hissettirdi, ama bir zamanlar asi savaşçıların ruhları için terk edilmiş bir hapishane olarak algıladığım yer, şimdi hoş bir mola yeri gibi geldi. Mumlar, öteki dünyaya ait soğuk mimariyi sıcak bir parıltıyla yıkadı, heykeller parlak, umut verici beyaz ışıkla örtüldü ve gizli tapınağın melankolik havasını eve götürmek için oynanan orkestra temasının daha dolgun, daha zengin bir versiyonu.
Merkez havuzdaki dalgalanan sudan, sizi iblislerin ruhlarını aramak için uzak diyarlara götürmek için kullanılan kemer taşlarının üzerindeki karmaşık taş oymalara ve metal detaylara kadar çevrenin her yönü ayrıntılı olarak zengindir. Nexus'u işgal eden insanlar bile daha fazla ayrıntıya sahiptir ve bu da onlara daha fazla derinlik verir. The Nexus'un köşesinde oturan ve fazla eşyalarınıza ve ekipmanınıza bakmayı teklif eden kimsesiz bir figür olan Stok Yığını Thomas, hikayesini daha önce mümkün olmayan bir şekilde anlatıyor. Karısı ve çocuğu öldürüldü ve savaştaki beceriksizliği onları kurtaramayacağı anlamına geliyordu. Bu, Demon's Souls'u oynadığım saatlerde ilk defa, Thomas'ın yüzündeki ifadeleri okuyabildim ve trajik kaybını anlatırken acı görülebilir. Gözleri sanki kızarık ve kabarık görünüyor
Sözleri kısa olsa da, bu karakterlerin sesleri tanıdık geliyor - bazıları aynı oyuncularla yeniden kaydedildi, bazıları ise yeni. Blacksmith Ed'in hizmetlerini kullanmadığınız için sizi cezalandırma yolu, Siyah Giyen Kız'ın sizi güçlendirmek için yeteneklerini kullandığında sık sık tekrarlanan duası, Patches'in aldatıcı doğasını gizlemeye çalışırken samimiyetsizliği - kulağa doğru geliyor ve yeni veya ince ayar yapılmış yazı ve ses performanslarının göründüğü yerlerde, yine de amaçlanan etkiyi uyandırırlar.
Bu, oyundaki her alan için geçerlidir. Beş kemer taşından her biri sizi görsel olarak dudak uçuklatan ve atmosferik açıdan farklı olan yerlere götürür. Boletarya Sarayı, zar zor ayakta duran ya da tamamen tahrip olmuş siperleriyle harabe halindedir. Akılsız dreglingler etrafta dolaşırlar, bıkkın bir yorgunluk iç çekişiyle biten çılgınca kılıç sallamalarıyla size görünürde saldırırlar. Bu, çeşitli şekillerde, tüm PS5 imzalı özellikler için bir vitrin görevi gören bir oyundur ve Demon's Souls'u duymak, onu görmek ve oynamak kadar tatmin edicidir. Kulaklıklardan gelen 3 boyutlu ses sayesinde, bir Mavi Göz Şövalyesinin ağır ve tehditkar soluğu, daha ben onu göremeden yakınlarda olduğunu söyledi. Vızıldayan sinekler ve gagalayan kargaların düzensiz gagaları, çürüyen bir at leşinin görüntüsünü daha da çirkin hale getirdi. Ve okçular ok atarken,
Aksine Karanlık Ruhlar , kanla taşınan ve Sekiro --From Software'in takip oyunlar - Şeytan'ın Ruhlar ilerlemesi için gevşek bir yapıya sahiptir. Teşvik eder ve bazen aşılmaz düşmanlar, ölümcül patronlar ve kilitli kapılar aracılığıyla, sizi tekrar ilerlemek için donatılana kadar diğer kemer taşlarındaki yerlere seyahat etmeye zorlar. Bu, herhangi bir yerde rahat etmenin zor olabileceği anlamına gelir - sizi her zaman tehlikeli bilinmeyenlere götürür ve Bluepoint'in teknik ve sanatsal açıdan çarpıcı grafikleri, her yeni alanın görülmesi için mutlak bir zevk ve aynı zamanda kaygı dolu bir kabus olduğu anlamına gelir. gaziler için bile.
En önemlisi, her konumda, yeni efektler, güzel aydınlatma ve muhteşem modelleme Yazılımın amacından asla vazgeçmez ve aslında bunun daha gerçekçi bir temsilini oluşturur. Teknolojideki ve oyun tasarımındaki gelişmeler, 2009'da PS3'te Yazılımdan yapamadığını yapmak için Bluepoint araçları sağladı. Stonefang'daki tünel labirenti daha da klostrofobik hissediyor ve siz daha derine girdikçe, lavdan çıkan dalgalı buhar bunaltıcı hale getiriyor. sıcak ortam baskıcı hissediyor. Kirlenme Vadisi'nin ıslak ahşap iskelesi boyunca yürümek tehlikeli görünüyor ve meşaleler parlak mavi yanıyor, sanki görünmeyen zehirli bir gazla çalkalanmış gibi şiddetli bir şekilde hareket ediyor - orada dururken kendinizi iğrenç hissediyorsunuz.
Patronlar, orijinaline sadık kalarak ya da ruhunu daha yakından somutlaştırmak için değiştirilerek aynı özenle muamele görürler. Vanguard, 90'lardan kalma şu plastik Canavarlar Ceplerindeki oyuncaklardan birine ve daha çok iğrenç şeytani bir cellat gibi görünüyor. Kule Şövalyesi, hem kahramanca hem de ürkütücü bir mevcudiyete çarparak üzerinizde beliriyor ve yönünüze bir ruh mızrağı fırlattığında, gürleyen ses ve DualSense'in tutuklayıcı titreşimi eşliğinde ekran sarsıntısı, dışarı çıkma konusunda iki kez düşünmenizi sağlayacaktır. açık. Flamelurker dövüşü, animasyon çalışmasının ne kadar iyi olduğu için, sürekli üzerime gelen şeytani alevli bir boğayla lav çukuruna hapsolmuş bir matador olduğumu hissettirdi. Yoğun görsel geri bildirimle birleşen düzensiz hareketinin gürleyen sesi, onu çaresizliğe çevirdi.
Teknik olarak, Demon's Souls şaşırtıcı. Performans Modunda, 1440p'de oluşturulan ve tutarlı, pürüzsüz bir kare hızında 4K'ya yükseltilmiş muhteşem görselleri görüntüler. Sinematik Mod yerel 4K'da çalışıyor, ancak kare hızının çok daha az tutarlı olduğunu bulduğum için bu performans maliyetine geliyor gibi görünüyor. Performans Moduna sadık kaldım ve bunu, oyunu daha sinematik bir şekilde çerçevelediğini bulduğum yeni ofset kamera görüntüsü ile yaptım. Kullanıcı arayüzünün dinamik olarak açılıp kapanmasını sağlama yeteneği gibi özellikler, daldırmayı geliştirmek için çok şey yapar. Orijinal PS3 sürümünün daha sessiz, daha yeşil paleti dahil olmak üzere birden fazla grafik filtresi de var (Bluepoint'in zenginliği ve canlılığı ile sürümünün ilk seferde oynadığınız yol olması gerektiğini düşünüyorum). Net değilse Demon '
Bluepoint, sunumunun dışında mükemmel bir dokunuş kullandı. Daha önce de belirtildiği gibi, PS5'teki Demon's Souls, mekanik olarak aynı şeyi oynuyor. Bununla birlikte, Bluepoint açıkça geri bildirimi iyileştirmek için büyük çaba harcadı, böylece her şey daha etkili oldu. Görsel ve sesli olarak iletilen oyunda bir ağırlık ve ağırlık var. Hareketten saldırılara, kaçırmaya ve hatta eşyaları tüketmeye kadar her şeyin fiziksel bir özelliği vardır. Kılıcınız havayı kestikçe gerçek bir atalet ve momentum duygusu ve zırh çeliği veya bir düşmanın etiyle karşılaştığında gözle görülür bir direnç var. Ağır silahlar inanılmaz derecede tatmin edici bir şekilde düşüyor ve bir düşmanın saldırısı ondan sıçradığında kalkanınız için minnettar olacaksınız. Büyü tabanlı bir yapı seçerseniz,
Düşmanlar, yaptıkları saldırı türleri, onları ne zaman kullandıkları veya ne kadar sağlığa sahip oldukları konusunda değişmemiş olsalar da, görsel geri bildirim daha büyük bir tehlike duygusu uyandırır. Bir şeylere çarpmak istemezsiniz çünkü canınız acıtıyor gibi görünüyor ve kulağa geliyor, üstelik sağlık çubuğunuzdan çok büyük parçalar çıkarıyor. Fiziksellik artık Ruhların savaşının kasıtlı, metodik doğasını destekliyor ve pekiştiriyor. Ve bu bana güvenimi biraz azalttı; Aslında biraz paslı olmakla birlikte, hissetme biçimindeki farklılık beni bir kez daha Demon's Souls'a saygı duymaya zorladı, çünkü her zaman olduğu kadar acımasız ve çoğu durumda Souls oyunlarından daha acımasız. onu takip etti.
Ancak Bluepoint, From Software'in çerçevesine bu kadar sıkı sıkıya bağlı kalarak Demon's Souls oyun deneyiminin bazı özel yönlerini de ileriye taşıdı. World Tendency, oyuncuya biraz daha iyi ve daha kolay görünür şekilde açıklansa da, bu onun temelindeki sorunları daha iyi hale getirmez. Hala, en eğitimli oyuncular dışında herkes için, bir konsept olarak oldukça kalın. World Tendency, gerçekleştirdiğiniz veya başınıza gelen belirli eylemlere bağlı olarak, çeşitli konumların durumunu beyaz veya siyaha doğru çevirebilir, ancak bunlar hiçbir zaman açıklanmamıştır. Çoğu oyuncu, Soul formundayken sağlıklarının sınırlandığını fark edecek ve insan formunda ölmenin dünyayı düşmanların daha sert vurduğu siyah eğilimine doğru eğildiğini bilmeden, kısıtlı havuza erişmek için insan formunu geri yüklemek için bir eşya kullanacaktır.
Demon's Souls için PS5, PS3'te sahip olduğu ve From Software oyunlarının sahip olduğu aynı hassas çok oyunculu sisteme de sahiptir. Neşeli işbirliğini sağlamak için yerine getirilmesi gereken belirli koşullar ve kullanılan öğeler vardır, ancak bunun etrafındaki bilgiler, yeni gelenlerin anlayabileceği açık ve görünür bir şekilde ortaya çıkmamıştır. Daha sonra sinir bozucu bir deneme yanılma süreciyle bunu çözmek, bilen birinden rehberlik almak ya da oyunun 2009 sürümü hakkında yazılan forumlar ve konular denizinde bilgi aramak için oyuncuya düşer.
Ama Bluepoint'i el değmeden, siğillerden ve diğerlerinden ayırmakla suçlayamam. Stüdyo, inanılmaz derecede tutkulu ve vokal bir hayran kitlesine sahip olan tüm zamanların en sevilen oyunlarından birini yeniden yapmak gibi vazgeçilmez bir konumda. Ve bir kişi için makul bir değişiklik gibi görünen şey, oyunu benzersiz, farklı ve bir başkası için unutulmaz kılan şeyin altını oyabilir. Oyunun modern görünümü ve hissi ile tasarımının daha modası geçmiş bazı yönleri arasındaki uyumsuzluk fark edilirken, deneyimi önemli ölçüde etkilemiyor. Bluepoint'in daha açık bir şekilde kusurlu unsurları ele aldığını görmek istesem de, onu güvenli bir şekilde oynamak ve From Software ve Demon's Souls'un eserini ve mirasını onurlandırmak doğru hareketti.
Tuhaflıklar bir yana, Bluepoint'in yeniden yapımı tam bir başarı. Teknik bir güç ve PS5 ve Sony'nin yeni nesil konsolunun gücü için gerçek bir gösteri parçası. Ama daha da önemlisi, kendi sesine sahip olduğunu dünyaya açıkça gösteren bir stüdyodan gelen yaratıcı bir harikadır. Bluepoint, Software'in orijinal oyunundan aldı ve onu daha zengin ve daha eksiksiz bir şekilde ifade etti ve bunu yaparken bana imkansız olduğunu düşündüğüm bir şey verdi: Souls oyunlarına aşık olma deneyimini ilk kez yeniden yaşama fırsatı.
Konuyu beğendiyseniz lütfen, beğenip destek olun.