Türkçe İstiklal Marşı

Korkma, sönmez bu tan yerlerinde yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim ulusumun yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim ulusumundur ancak, Çatma, yulun olayım, yüzünü ey baylan ay(ça) ! Batur soyuma bir (kez) gül! Ne bu kızgınlık, bu (ne)öfke? Yaramaz sonra senin için dökülen kanlarımız Kazanımıdır, Tanrıya tapan, ulusumun özgürlük!


TÜRKÇE İSTİKLAL MARŞI

Prof. Dr. Övgün Ahmet ERCAN


BAĞIMSIZLIK ÇIĞIRISI

Korkma, sönmez bu tan yerlerinde yüzen al sancak;

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

O benim ulusumun yıldızıdır, parlayacak;

O benimdir, o benim ulusumundur ancak,

Çatma, yulun olayım, yüzünü ey baylan ay(ça) !

Batur soyuma bir (kez) gül! Ne bu kızgınlık, bu (ne)öfke?

Yaramaz sonra senin için dökülen kanlarımız

Kazanımıdır, Tanrıya tapan, ulusumun özgürlük!

Ben geçmişten beridir özgür yaşadım, özgür yaşarım.

Kaysa çılgın bana ildirme (zincir) vuracakmış? Şaşarım!

Kükremiş sel gibiyim, engelleri çiğner, aşarım

Yırtarım dağları, enginlere sığmam taşarım

Batının çevrenlerine sarmışsa çelik örgülü duvar,

Benim inanç dolu göğsüm gibi sınırlarım var.

Ulusum, korkma! Nasıl böyle bir inancı boğar,

Uygarlık! dediğin tek dişi kalmış yırtıcı?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.

Kalkan et gövdeni, dursun bu utanmazca akın.

Doğacaktır sana söz verdiği günler Tanrı’nın

Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı:

Düşün altında binlerce beleneksiz(kefensiz) yatanı

Sen süyek(şehit) oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:

Verme, eygeyi(dünyayı) alsan da bu uçmak yurdunu.

Kim bu uçmak yurdun uğruna olmaz ki yulu?

Süyekler(şüheda) fışkıracak toprağı sıksan, süyekler!

Beni, sevdiğimi, bütün varımı alsın da Tanrı

Etmesin tek yurdumdan beni asla ayrı

Tinimin senden, Tanrım, şudur ancak isteği

Değmesin gömütümün göğsüne (o) pis eli

Bu kutsal çağrılar ki inancın kökleşmişliğinin tanıkları

Ölümsüz yurdumun üstünde benim inlemeli

O durumda Tanrı sevgisine dalarak bin kez eğilir –varsa-taşım,

Bütün yaralarımdan, yakarışlar, boşanıp kanlı yaşım,

Fışkırır tinim(ruhum) gibi yerden arınık ölüm;

Sonra, yükselerek göğün tepesine değer belki başım.

Dalgalan sende tan yerleri gibi ey ünlü ay!

Yarasın artık tüm senin için dökülen kanlarımız

Sonsuza dek sana yok, soyuma yok ortadan kalkmak

Kazanımıdır, özgür yaşamış, bayrağımın özgürlük,

Kazanımdır, Tanrıya tapan, ulusumun bağımsızlık !

MEHMET AKİF ERSOY




TÜRK İSTİKLAL MARŞININ YAZIMINDA MEHMET AKİF ERSOYUN KULLANDIĞI ARAPÇA SÖZLERİN TÜRKÇE KARŞILIKLARI

afak: çevrenler

şafak: tanyeri

hür: özgür

millet: ulus

hak: Tanrı

hakkı: edinimi, edin, kazantı, üleş, kazanım

hilal: ay, ayça

şanlı: ünlü

arş: gök

istiklal: bağımsızlık, kurtuluş

hürriyet: özgürlük

ebediyen: süregen, sonsuza dek

izmihlal: yok olma, dağılma, göçme

zaman: uçur

marş: ezgi

kurban: adak

çevre: yüz

ey: ulan

nazlı: baylan

kahraman: alp

ırk: soy

şiddet: yeğin, azış, kıykım

celal: büyüklük, ululuk, kızgınlık

helal: doğru, doğruç, uygun, turfa, yararlı

ezel: geçmiş

zincir: bağgen

bend: büvet

zırh: savaş giysisi

na’ş: salaca ölü içinde

serhaddim: sınır

iman: inanç

medeniyet: uygarlık

canavar: yırtıcı

siper: kalkan

hayasızca: utanmadan

va’dettiği: söz verdiği

kefen: ölü giysisi

şehit: ülkün

dünya: yalçuk

cennet: uçmak, asman

vatan: yurt

şuheda: şehitler, ülkünler

can: dirlik, öz, kişi

canan: sevgili

hüda: Tanrı

cüda: ayrı

ruh: tin

ilahi: oğan

emel: amaç

namahrem: sakınçlı

ezan: çağrı

din: öke, inanç

şahadet: ülkün

temel: taban

ebedi: bengi, ölümsüz, sonsuz

vecd: dalgınlık

secde: eğilmek

ceriha: yara

ruhi mücerred: arı tin