Ece Arabul Günel Şiirleri..!

TÜM TOYLUĞUMLA


Tüm toyluğumla
Ölmeyi bilmediğime göre
Gelemezdim sana
Bir Mısırlı emeğini damlattı
Avcundaki tanrıların altınına
Beyaz mermer çoktandır önümde
Adak olsam süt kesiği
Güneş kızıla kesse
Böyle biçimlemezdi beni
Boşluğun gibi..
 
YALNIZLIK


Bu şehrin en çok
Bir ağacını sevdiğimde anladım
İnsanlardan uzakta olduğumu.
Sonsuzluk
Daralırmış yalnızlıkta..
 
YAŞANACAK


Olasıdır
Daha kırk yılım var
Bu beden ve sonrasıyla
Yaşanacak

Yanaklarım azıcık sarkmış bugün
Annemin çizgilerinden ikisi daha
Gelmişler, hoşgelmişler..
Aynaya baktım dün
Tanıyamadım
Kararmış göğüs uçlarım

Bazen bedene gelir önce, bazen yüreğe
Dilden çekilir, göze yerleşir..
Susmaya alışkanlıktır biraz da yaşlılık..
 
YİTİŞİM


Verileni damıtıp yeniden
Benliğini uzlaştırmak yaşama
Gölgelenmiş çiçeğin
Gonca bırakması umuda

Değerlendirmek olanakları
Kapıları açmak tüm yaptığım
Arkası duvar, aramak, ereksiz çırpınış

Her adımla çözülmek

Yeşilin dağıldığını, yayıldığını
Duyuyorum gözlerimden
Kahverengi tortulaşmış
Yaşam kavgasını kendimde yoğuruşumdan
 
YORUM


Yorumladım bugünü
Geçmişi yadırgadım,
Eksiği sezinlerken
Doğruyu yanlışladım.
 
YÜREĞİM HAVALANDIRDI


Yüreğim bir dalga havalandırdı
Geminin pervanesi ardından soluk soluğa
Martılar öyle şaşkın..
Köpürdükçe beyaz kanatları
Onlardan önce maviliğe karıştı
 
YÜRÜRDÜ SEVGİLİM


Stekato yürürdü sevgilim
Gözlüğünde hem güneş yansırdı, hem yıldızlar
Uzun trençkotu
Yağmur sabahı
Kimbilir hangi düşlerde kaldı
Kırılgan gecelerin
Lacivert yasağı
 
Geri
Üst