Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri

DİYEBİLSEYDİM

Anladım diyemem ki! Suçluyum
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle
Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben biterdim
En kötüsü beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde
Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz
Ve nice yıllar kovalardı birbirini
Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kalırdı
Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim



alıntı

DOST BİLDİKLERİM

Sanırdım gündüzdü onlarla gecem
İçimde ümitti dost bildiklerim.
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Bırakıp da gitti dost bildiklerim.

Hepsi varken baharımda, yazımda
Kışın bir burukluk kaldı ağzımda,
Seneler senesi oysa gözümde
Cihana eşitti dost bildiklerim.

Nerede o sözlere kandığım günler?
Her gülen yüzü dost sandığım günler
Acıdan kahrolup yandığım günler
Ta canıma yetti dost bildiklerim.

Meydana çıkalı asıl çehreler
Aydınlanmaz oldu artık geceler
Yalanlar tükendi, indi maskeler
Birer birer bitti dost bildiklerim.

Korkar oldum bana "dostum" diyenden
Yoksa yok olandan,varsa yiyenden
Ne onlardan eser kaldı ne benden
Beni benden etti dost bildiklerim.



alıntı

DOST KOŞMASI

Büyük dertler birbirinden
Sıralanır, sıralanır
Gönül her gün bir yerinden
Yaralanır, yaralanır.
Yüzleri var türlü biçim
Belli değil gerçek dost kim
Vefa diye su yüreğim
Paralanır, paralanır.

Basta bin turlu düşünce
Hep karanlık gündüz gece
Doğru söyleyen ömrünce
Karalanır, karalanır..

Ömür boyu düşündüğün
Sırlar çözülecek butun
Su demir kapılar bir gün
Aralanır, aralanır...


alıntı

DUMAN DUMAN

Belli belirsiz bir rüzgar esti dağlardan
Fısıltı gibi ürperti gibi sen geldin
Yaktı gün ışığını alevden ellerin
Yeşil sulara gölgeler indiği zaman

Beyaz çiçekler açtı eski bahçelerde
Kızgın çöllere çöktü bir dağ serinliği
Döküldü her dudaktan o derin musiki
Bir başka hayat başladı oldugun yerde

Sonsuz rüyalarında uyudu geceler
Aktı bütün çeşmelerden cömert aydınlık
Sanki bin yıl başka bir dünyada yaşadık

Sonra indi ağır ağır siyah perdeler
Belli belirsin bir rüzgar esti daglardan
Gittin yine geldiğin gibi duman duman


alıntı

EN ESKİ YALNIZLIĞIM AŞK BENİM

En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla

Sabahı olmazdı çok gecelerin
Alır, götürürlerdi beni onlar
Öptüğüm elleriyle, korkunç derin
Bir uçurumun kenarına kadar.

Sonra bırakır giderlerdi, üzgün
Bakardım sessizce arkalarından
Sonra umutsuzluk, gözyaşı ve kan.

Bütün umutlarım biterdi bir gün
Bir gecenin orsatında kalırdım
Tek başıma ben, ben ve yalnızlığım


alıntı

FALCI

Falcı kadın! Falcı kadın!
Haydi oku geleceğimi avucumdan...
İyi şeyler söyle;
Ne zaman evleneceğim?
Kaç çocuğum olacak?
Hastalık varsa söyleme;
Korkarım.
Ölümden de hiç bahsetme.
Yalnız şunu söyle ki!
Acaba beni seviyor mu
O uzak şehirdeki?

alıntı

FARZET Kİ

Farzet ki,geri gelmiş o gamsız devir
Delicesine sevdiğin senin olmuş
Bir bahar sabahı sahilde seninledir
Yanan alnını alnına dayamışsın
O incecik elleri ellerindedir

Farzet ki;mazidir devamı yarının
Sevdiğin başını dizlerine koymuş
Bahar bahar kokan siyah saçlarının
Her telini ayrı ayrı öpmektesin
Ve tadı dudağında avuçlarının

Farzet ki;buldun kış içinde baharı
Rüzgar yine ılık ılık esmektedir
Aynı şehirde,aynı deniz kenarı
Köpükler,dalgalar ve sonsuz mavilik
Tekrar yaşıyorsun hatıraları

Farzet ki;denizde beraberce yüzmüş
Sonra sıcak kumlara uzanmışsınız
Yine evvela seni yalvartmış,üzmüş
Ve dolanmış boynuna o sedef kollar
Kumlar altın sarısı, dalgalar gümüş

Farzet ki;doğup büyüdüğün yerdesin
Caddeler aşina insanlar tanıdık
Aksi kulağında sevdiğin sesin
O dudakların tadı dudaklarında
Velhasıl yine o eski günlerdesin

Farzetme yeter yaşadığın bugündür
Ne sevdiğin yanında ne o yerdesin
Çekil garip odana ışığı söndür
Söyle;'Nerdesin ey sevgili nerdesin
Söyle; o türkü senin eski türkündür.


alıntı

GALATA KULESI

6 Haziran 1973
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesi�nden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam benim oğlumdu.

Gencecikti Vedat
Işıl ışıldı gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düştü Galata Kulesi�nden
Bu adam benim oğlumdu.

Açarken ufkunda güller alevden,
Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü, kendinden emin
Sonsuzluğa doğru
Galata Kulesi�nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düştü Galata Kulesi�nden
Bu adam benim oğlumdu..

Küçüktü bir zaman
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni,
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat..

6 Haziran 1973
Galata Kulesi'nden bir adam attı kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalleş dünyaya inat
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat...


alıntı

GERÇEKTEN SEVMEK

O durmadan kaçıyor
sen ardından gitmiyorsan
o günün her saatinde saklanıyor,
sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan
o sana acıların en büyüğünü tattırıyo
sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan
boşuna aldatma kendini,
onu sevmiyorsun demektir.
Elindeki içki kadehinde,
dudağındaki sigarada ,
okuduğun kitapta,
mırıldandığın şarkıda,
söylediğin şiirde
gördüğün rüyada
ve yasaman için
ciğerlerine doldurduğun havada
o yoksa
Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan
onu sevmiyorsun demektir.
Renkler onunla değerlenmiyorsa,
örneğin onsuz kırmızı kırmızılığının,
mavi maviliğinin farkında değilse,
beyaz yalnız o giydiği zaman
güzelliğini haykırmıyorsa,
sabahları onu görünceye kadar
güneş doğmuyorsa
ve onsuz gökyüzü geceleri
aya, yıldızlara
hasret değilse
onu sevmiyorsun demektir.
Sokakta gördüğün her yüzde
ondan birşeyler aramıyorsan,
güzel bir manzara,
hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa
uykudan uyandığın zaman
yasamakta olduğundan önce
onu hatırlamıyorsan,
omuzlarına dökülmüş sacları,
bir sis perdesinin ardında
her zaman gülen,
ışık saçan gözleri
aklına gelmiyorsa,
durup durup avuçlarının
sıcaklığını özlemiyorsan
Onu sevmiyorsun demektir.
Dünyada yaşayan öteki insanların
senin için hala bir değeri varsa ,
ona karsı tutumunu
toplumun köhne ve manasız
kurallarına göre ayarlayorsan
ve açık açık
sanki var olduğunu haykırırcasına
sevgini söylemiyorsan
Onu sevmiyorsun demektir.
Yok o senin için
herşeyden değerliyse,
gözünü yumduğun anda
onu görebiliyorsan,
o bütün şarkılarda,
bütün şiirlerde,
bütün resimlerde ise,
ona muhtaç olduğunu
söylemekten utanmıyorsan,
senin içten ve büyük sevgine
karşılık vermeyeceğinden
korkmuyorsan,
bütün bencil duygularından
sıyrılabilmişsen
onun için herşeyi,
ama herşeyi yapacak gücü
kendinde buluyorsan,
her hali sana
ayrı ayrı güzel geliyorsa,
karşısında kendini
bir çocuk gibi hissediyorsan,
istediği anda onun için
ölebileceksen,
onun için yaşıyorsan
ve yine onun için
bildiğin bilmediğin
bütün düşmanlıklara
karşı koyabileceksen,
o her geçen dakika
sende biraz daha büyüyorsa
ve kendi kendine bile
çok sevdiğini bütün
samimiyetinle,
inanmışlığınla
itiraf edebiliyorsan,
bir gün o seni hiç,
ama hiç sevmediğini söylese bile ,
senin sevginde azalma olmayacaksa
ve ölünceye kadar onu aşkların
en ölümsüzü ile sevebileceksen;
iste o zaman
onu seviyorsun demektir.
O sana sevmeyi,
gerçek aşkı öğretti.
Sen onu hep sevecek
ve sevilmenin mutluluğunu tadtıracaksın.
O, hiç sen olmasan bile,
seni bir parça sevmese bile...


alıntı

GİDEN BİR ÖMRE GAZEL

Zamanlar iyi kotu yaşanır gider
Sanma bu yol sonsuza uzanır gider

Anahtar açmaz olur bir gün kilidi
Ne kalmışsa içinde paslanır gider

Kişi çıktığı yerden düşer ansızın
Bir salıncak boşlukta sallanır gider

Bir gün anlar her şeyin boş olduğunu
İnsan insanlığından utanır gider

Çöker omuzlarına birden gökyüzü
Ne bulmuşsa hepsinden usanır gider

Dönülmez bir yerinde yaşantısının
Her insan bir rüyadan uyanır gider

Bir gün geçi ümitler solar çaresiz
Sevenler sevilenler aldanır gider

Anlarız her gerçeği son dakikada
Bir hançer bağrımıza saplanır gider


alıntı

GİDEN GENÇLİĞE

Umudum, heyecanım bitmez pınardı bitti
Gençliğim deli dolu esen rüzgârdı, gitti

Neydi o sarhoşluklar, dünyaya boş vermeler
O bir başka mevsimdi, bir ilkbahardı gitti

Tadı, rengi değişti birer birer her şeyin
En mutlu, en doyulmaz yaşantılardı, gitti

Çektiler ellerini elimden sevgililer
Bir zaman bu gönülde kimler yaşardı, gitti

Hani hiç bitmeyecek sandığım güzellikler
Ne sevinçler, gülüşler ve neler vardı, gitti

Kalakaldım böyle ben ortada paramparça
Her gelen yüreğimden bir şey kopardı, gitti

Hey benim doyamadığım deli fişek gençliğim
İçimde bir zamanlar bir kor yanardı, bitti


alıntı

GİDENE SONE

Sen uzaklara gitsen de kalır
Bu dinmeyen sarhoşluğu denizlerin
Yıkanır güzelliğinle dalgalar
Durur ıslak kumlarda ayak izlerin.

Gidersin bu sahilden ışık ışık
Kalan hatıran geceyi aydınlatır
Her geçen gemide yine sen olursun
Kalır avuçlarımda ellerin kalır.

Gidersin bu yerden hiç gitmemiş gibi
İzlerin silinmez geçen zamanlardan
Sesin kulaklarımızdan çıkmaz ki.

Bir selamın gelir uzak limanlardan
Kim kalmışsa geride mahzun, derbeder
Daha bin yıl bu sahilde seni bekler...


alıntı

emegine saglık